Siz Hiç Tarlada Ekmecik Yediniz mi?
Yeni Nesiller Nereden Bilecek?
Sabah ezanıyla çıkarsınız evden ki güneş yakmaya başlamadan tarlaya erip biraz iş başarabilesiniz. Günlük işinizi çalımlayınca da bir ağaç dibinde çıkını açıp Allah ne verdiyese yersiniz. Yorgunluk bir yandan, uykusuzluk öte yandan, eş dost akraba hep beraber sofraya oturmanın neşesi de var üstüne üstlük... Domates, soğan, zeytin, belki biraz peynir... Ama olmazsa olmazı ekmek...
Türkçe'nin en güzel sözcüklerindendir ekmek... Tarlaya ekme işinin adı da o sihirli kelimedir, tarladan aldığın ürünü işleyip pişirdikten sonraki halinin adı da aynıdır...
Tarlada yaptığın iştir ekmek...
Tarlada yediğine katıktır yine ekmek...
Şimdiki nesiller açık havada yemenin tadını ya kır lokantalarından bilirler veya pikniğe gittiklerinde yaşadıklarından...
Ama uykusuz, yorgun, aç ve kalabalık olmak lazımdır ki açık havada karnını doyurmanın bir tadı olsun...
Kızmamak lazım gençlere de... Tarla mı kaldı, görüp öğrensinler onlar da tarlada ekmek yemenin tadını?
Bu kare, Trakya'da bir Pomak köyünün insanlarını tarlalarında ekmeklerini yerken gösteriyor...
Trakyalılar, sevdikleri ne varsa "-cik" ekleyerek belli ederler. Kardeşim yerine kardeşçağızım derler mesela. Kızanım yerine kızancığım gibi...
Ekmeğe de ekmecik derler onun için...
Tarlada yenen ekmecik, hem tatlıdır hem de helaldir...
